BLVD

BLVD

In de BLVD van maart 2002 worden de managers en high class companions ondervraagd over het werken bij het meest exclusieve escortbureau van Nederland, Women of the World (nu The Courtesan Club). Esther en Jovanka vertellen aan BLVD hoe ze bij het agentschap terecht zijn gekomen en high-end sekswerkers Maria en Noëlle vertellen dat ze heel erg trots zijn op het werken als luxury companion.

Als je seks hebt voor geld, ben je een hoer. Moet dat nou zo plat? Bij escortbureau Women of the World vinden ze van niet. De meisjes die hier in dienst zijn, zijn mooi, hebben stijl én hersens. BLVD gluurde in de wereld van de escortgirls.

Foxy Ladies

Een kijkje achter de schermen van de betaalde seks

De tram uit. De hoek om. Een woonwijk in. Aanbellen bij het eerste hoekhuis in een doodnormale straat met rijtjeshuizen. Een voordeur die opengaat. Een hal met rechts een sober ingerichte kamer. Witte muren, een groot bureaublad met daarop twee computers, twee telefoons. Het gerinkel wordt beantwoord met ‘’Women of the World, goedenavond!… What can I do for you? Ok, then let me tell you a bit about Maria…’’ De hal door naar links, het trapje af dat eindigt in een woonkamer. Een ruime, klassieke bank van bruin leer met bijpassende fauteuils. Sfeervolle verlichting. Een grote salontafel waaronder tijdschriften liggen. Flair, Marie-Claire, BLVD.

Het is aannemelijk te denken dat in dit pand het kantoor van een accountant huist. Maar een boekje over safe seks op de salontafel verraadt dat het hier – hoe verbazingwekkend – om een escortbureau gaat. ‘’En als iemand zich dáárover verbaast, gaat het goed met de missie die we verkondigen’’, vindt manager Jovanka de Boer (31), die samen met Esther Meppelink (28) het bureau runt. ‘’Wij willen laten zien dat escortbureaus ook een stijlvolle uitstraling kunnen hebben. Het hoeft écht niet zo ranzig te zijn als iedereen denkt!”

Beiden zijn als telefonist bij Women of the World begonnen

Alleen al bij het zien van Esther en Jovanka zélf verdwijnen alle vooroordelen die eenieder over deze branche kan hebben. Esther (ex-student letterkunde én dochter van een arts) en Jovanka (vlotte wijde skatebroek tijdens onze afspraak) zijn beiden als telefonist bij Women of the World begonnen.

Esther reageerde op een advertentie, Jovanka kwam binnen via het arbeidsbureau. ‘’Nadat ik een baantje als gravenschoonmaker heb afgeslagen’’, giert ze van het lachen. Nee, ze zijn niet als prostituee begonnen. Dat rollenspel is niets voor hen. En Jovanka is nog met geen stok een parenclub in te slaan, zegt ze zelf. Dat ze vrouw zijn én niet uit ‘de branche’ komen, heeft zo’n zijn voordelen. Jovanka: ‘’We zijn daardoor minder hard. De afspraak is dat een meisje minimaal één avond per week moet werken. Als ze het een keer niet kan opbrengen om te komen, ga ik niet pushen. Wie ben ik dat ik dat mag doen? Bij andere bureaus moeten ze vaak hoe dan ook komen opdraven.’’

Intelligente meisjes

Hoe onderscheidt Women of the World zich nog meer van andere bureaus? Zij verkopen immers eveneens seks, net als alle anderen. Esther: ‘’Natuurlijk verkopen we seks, daar ga ik verder niet moralistisch over doen. Er is vraag en er is aanbod en wij brengen dat bij elkaar. Het meest onderscheiden we ons in de meisjes. Ze werken hier niet fulltime, hebben overdag een goede baan of zijn student. Dit is nóóit het enige wat ze doen.”

Goed ontwikkeld zijn en met beide benen op de grond staan zitten trouwens ook in het eisenpakket. Meisjes die hier niet aan voldoen, worden niet aangenomen. Gouden sieraden en ordinaire kleding zijn taboe. Want de meisjes moeten er stijlvol uitzien. ‘’En iemand die het alleen voor het geld doet, komt er ook niet in,’’ zegt Esther.

De meiden die bij ons werken vinden het vooral leuk

“Vanzelfsprekend is geld een motivatie, maar het moet niet de hoofdzaak zijn. De meiden die bij ons werken vinden het vooral leuk, maker er een feestje van.’’ Women of the World heeft ruim twintig meisjes in loondienst. Dan is er nog een bestand met dames die SM doen, ouder zijn of volslank. De meeste meiden stellen zich gemiddeld twee tot drie avonden per week beschikbaar. Het komt zelden voor dat iemand voor een uurtje wordt geboekt. De klant, vooral (buitenlandse) zakenmannen, bestelt een meisje vaak voor drie of vier uur.

Dan gaat de bel. Het is Maria. Vanavond prostituee, morgen weer kunsthistoricus. ‘’Leuk, leuk, leuk!’’ gilt ze, als het meisje van de telefoon vertelt dat ze onderhandelt met een Engels koppel dat Maria wil bestellen. Pijpen, neuken en zoenen zijn verplichte handelingen voor de dames, de rest is naar eigen believen. Een meisje kost de klant 240 euro per uur. Zo ook Noëlle, die even na Maria binnenkomt. Ze is net terug van een klant. Haar kleding is zwart. Haar spraak welopgevoed. Ze knoopt haar lichtblauwe sjaal los. Noëlle zier eruit als de doorsnee student, en dan ook nog mooi.

Noëlle, 23 jaar

Student psychologie, vrijgezel

“Niemand weet dat ik bij een escortbureau werk. Ook mijn ouders niet. Ik leid een dubbelleven. Dat is het enige wat ik moeilijk vind aan dit vak, de waarheid niet kunnen vertellen aan de mensen van wie ik houd. Ik doe het omdat ik houd van seks, van mannen en van spanning. Dit is niet wie ik bèn, dit is wat ik dóe. Ik ben geen zielig verhaal. Anderen zien dat natuurlijk anders. Zeker bij dit vak.

Maar ik zal het nooit aan iemand vertellen, want ik wil niet dat mijn ouders zich zorgen maken en dat vriendinnetjes denken dat ik dit allemaal moet doen, omdat het niet goed met mij gaat. Met mij gaat het hartstikke prima! Ik wilde dit al heel lang en ga het niet opgeven. En áls ik het vertel, moet ik het opgeven. Mensen gaan me dan toch anders zien. Maar dit is mijn leven! Je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood.”

“Tot nu toe gaat het prima. Het is zó spannend. Nee, ik ga niet voor uiterlijk, maar geniet erg van hoe iemand is. Mijn klanten zijn meestal zakenmannen die al twintig jaar rondreizen. Die willen gewoon gezelschap. Er komt niet altijd seks van. Ik vind ze gewoon gezellig, lief. Dat ik seks met ze moet hebben, vind ik nooit vervelend. Ik doe sowieso niets tegen mijn zin, ben geen robot. En als je hier komt werken, vragen ze precies wat je wel en niet wilt. Ik doe het niet met andere vrouwen of koppels en doe geen anale seks.”

Het leukste wat ik heb meegemaakt? ?

“Twee weken New York. Ik was geboekt door een vaste klant, ook een zakenman. Overdag ging hij werken. ’s Avonds hield ik hem gezelschap. Natuurlijk krijg je wel eens irritaties als je twee weken met iemand samen bent. Mannen kunnen zó kinderachtig zijn! Ik bedoel boys will be boys. Maar dat ik een escort ben, betekent niet dat ik zonder respect behandeld hoef te worden. Why? Als ik in een restaurant werk en iemand doet onbeschoft tegen mij dan zeg ik toch ook: ‘sorry meneer, doe eens even normaal! U hoeft niet zo te schreeuwen. Ik hoor prima.”

Of het glamour is?

“Je komt wel eens in huizen waarvan je denkt: Jezus Christus, hallo!? En dan vlieg je met hem van huis naar huis. Super indrukwekkend, maar je moet het wel relativeren.

Zo’n reisje New York verdient aardig ja. Duizenden euro’s. Ik hoef niet aan mijn omgeving te verklaren waarom ik zoveel verdien. Ze merken het niet. Ik geef mijn geld niet uit. Ik investeer het. Doen de meesten hier. Ik heb het niet nodig. Mijn ouders verdienen genoeg, dus ik krijg een forse ouderlijke bijdrage en studiefinanciering. Ik ga daar sowieso niet over liegen. Als ik ooit vette leugens moet gaan verkondigen, kap ik ermee. Dat kan ik niet. Als iemand vraagt wat ik vanavond ga doen, ben ik daar heel kort over: ‘Een drankje drinken met een vriendinnetje.’ Ik ga geen verhalen verzinnen. Dan moet je de ene leugen vertellen om de andere in te dekken. Dat is het niet waard. Daar heb ik helemaal geen zin in.’’

Maria, 31 jaar

Kunsthistoricus, in een relatie

“Het gaat me niet om het geld, Ik werk als kunsthistoricus, verdien genoeg. Ik houd van seks. Geniet van seks. Ben daar héél vrij in. Een zelfbewuste, onafhankelijke vrouw die zich seksueel heel erg bewust is, die alles wil ervaren. Al-les! Ik ben in mijn leven altijd met seks bezig geweest. Het fascineerde me. Ik las er veel over en ben met veel mannen naar bed geweest. Toen ik de advertentie van Women of the World zag, zo stijlvol, dacht ik: ik ga het gewoon doen! Gewoon zo’n weekendje met een rijke man. Voor één keer. Ik was op het strand toen ik het telefoontje voor mijn eerste boeking kreeg, minder dan een jaar geleden. Het was raar. Ik liep daar met een gevoel van: Yes! Dit ga ècht doen! Ik ben gewoon een callgirl, een echt dure callgirl!”

In het begin vond ik seks met een minder aantrekkelijke of dikke man best moeilijk. En ik heb mannen gehad die dik waren. Echt dik gewoon. Maar nu vind ik het heerlijk! Oh ja hoor, dan kom ik ook klaar. Uiterlijk speelt geen rol. Dat leer je in dit vak. Dat er een lul is die hard wordt, dat er iemand aan me zit en lekker zoent, dáár word ik opgewonden van.

Bovendien zijn mijn klanten lief, intelligent en hebben wat te vertellen. Ik doe moeite om eerst echt contact te maken met een klant. Dat vind ik belangrijk. Er zit wel eens eentje tussen waarmee het niet klikt. Dat komt dan doordat hij niet zo intelligent is. Dan moet ik mijn niveau verlagen, waardoor ik meer een rol speel dan normaal. Maar ook dat hoort erbij. Het is en blijft werk. Puur werk.

Ik heb het na zes weken aan mijn moeder verteld. Ze schrok wel even

“Logisch! Ieder moeder die hoort dat haar dochter prostituee is schrikt. Ze moest dat echt even verwerken. Nu vindt ze het prima. Mijn vriend ook. Die zegt: ‘’Jij bent een heel heftige, bijzonder, aparte vrouw. Dit past bij jou.’ Ik heb steun van die meiden hier. Want ja, wat we doen is toch wel extreem hè? En mensen willen elkaar nu eenmaal graag in een hokje stoppen. Zeker bij dit werk. En het hokje van ‘intelligente, onafhankelijke vrouw die voor haar plezier prostituee is’ bestaat nog niet. Maar ik zal laten dat het anders kan! Ik ben trots op wat ik doe, zie mezelf vaak als een therapeut. Dat merk ik aan de gesprekken die ik voer. Ik heb wel eens een succesvol zakenman huilend in mijn schoot gehad! Dit vak is méér dan betaalde seks.’’

Ondertussen wordt de man van het koppeltje teruggebeld. Terugbellen gebeurt altijd, afspraken worden nooit in één telefoongesprek geregeld. Door terug te bellen controleert het bureau of het telefoonnummer daadwerkelijk het nummer van de klant is.

‘’Hello? Yes, I think we’re almost done now.’’ De telefoniste knipoogt naar Maria. ‘’Yes, she is very much a lady and she enjoys going to couples. Maria would be very nice for you and your wife. She will be there at twelve.’’ Of Maria wat speeltjes mee wil brengen naar het jonge koppel, vraagt de telefoniste. En het is belangrijk dat ze initiatief neemt, want het is voor de vrouw de eerste keer. Maria lacht met ingehouden elan. Schudt haar bruine krullen los, neemt het pootje van haar bril in de mond. Ze oogt als een strenge zakenvrouw. Niet als iemand die vanavond uit de kleren gaat. In een hotelkamer. Mèt een getrouwd stel.

Welkom op onze perspagina. Hier vindt u alle publicaties over The Courtesan Club (voorheen Women of the World): kranten- en tijdschriftartikelen, maar ook radio- en televisieoptredens.

Recent Press